De nieuwste vertaalde manga van Jiro Taniguchi volgt een plot dat bekend is voor de meeste science fiction -fans. In een verre buurt, merkt een zakenman van middelbare leeftijd dat hij zijn leven als tiener herleeft, met de potentiële kans om dingen beter te doen, beter.

Per ongeluk komt Hiroshi Nakahara in de verkeerde trein en bevindt zich in zijn geboortestad op de verjaardag van de dood van zijn moeder. Nadat hij haar graf bezoekt, keert hij terug naar de stad om te ontdekken dat hij zijn 14-jarige zelf is geworden. Hij staat op het punt het achtste leerjaar te betreden, het jaar dat zijn vader uit zijn leven is verdwenen.

Hoewel er in dit deel een sterk onderdeel is van “What If”, veel tweede kansen en verschillende keuzes, is de echte aantrekkingskracht de manier waarop het boek een andere tijd en plaats vastlegt, een kleine Japanse stad 40 jaar geleden. Dat is de kracht van Taniguchi, prachtig gedetailleerde kunst waarin de lezer kan verdwalen. Net als bij The Walking Man, gebruikt hij het om de instellingen vast te stellen waar zijn personages doorheen gaan, wat hier betekent dat het fantastische uitgangspunt solide wordt door het realisme van de kunst.

Het tempo zal verdomd lijken voor degenen die het uitgangspunt al kennen (wat iedereen is die iets over het boek heeft gelezen, vooral als je het moet bestellen, zoals de meeste lezers doen). De eerste 60 pagina’s hebben eenvoudig betrekking op Nakahara die terug in de tijd reizen en opnieuw bezoeken met zijn gezin, genieten van het comfort van huis dat hij was vergeten. Hij is een zeer gemakkelijke hoofdrolspeler en besteedt zijn tijd om rond te kijken, na te denken en te herinneren. Dat is de aantrekkingskracht van dit boek en de stijl van de kunstenaar: reflectie.

Wanneer Nakahara naar school gaat, maken we kennis met een stel medestudenten terwijl hij nadenkt over hoe ze jaren later zijn beland. Hij begint te accepteren wat hem is overkomen en geniet er zelfs van, en de hoofdstukken worden momenten in het leven van een schooljongen: sport, meisjes, lessen, roken, vechten, sluipende alcohol.

Dit is niet het complete verhaal – boek twee is in de herfst verschuldigd. Ik vermeld dat omdat veel van de vragen Nakahara zichzelf stelt, inclusief de kern van de redenen voor de verdwijning van zijn vader en of het verleden kan worden gewijzigd, worden verhoogd maar niet worden opgelost in dit boek.

Een PDF voor deze review werd verstrekt door de uitgever. Voorbeeldpagina’s zijn beschikbaar op hun website.

Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr

Gerelateerde berichten:

Een verre buurtvolume 2guest review door Ed Sizemore ** WAARSCHUWING: Deze recensie bevat spoilers ** Hiroshi Nakahara is een 48-jarige architect die zich op mysterieuze wijze terugtraagt ​​naar toen hij 14 was met al zijn kennis en herinneringen intact. Hij beseft al snel dat dit de periode is net voordat zijn vader zijn familie op mysterieuze wijze heeft verlaten, …

Is Kichijoji de enige plek om te wonen? Volume 5is Kichijoji De enige plek om te wonen? Volume 5 houdt de serie, over het vinden van jonge vrouwen het perfecte appartement, vers op twee manieren vers. Auteur Makihirochi blijft verschillende redenen en uitdagingen vinden voor de huisjacht, terwijl we meer zien over wat de tweeling van de makelaars doet voor hun …

Yowamushi pedaalvolume 1yowamushi pedaalvolume 1 lijkt het misschien een sportmanga te zijn, met zijn focus op fietsen, maar het gaat echt over een eenling die leert hoe speciaal hij is. Sakamichi is een zachtmoedige nerd. Hij berijdt regelmatig zijn “mama -fiets” op een lange afstand over heuvelachtige wegen om naar Akiba te komen, …